„Statek śmierci”, „Niechciani” – Yrsa Sigurdardóttir

 

Już tak mam, że książki tej islandzkiej pisarki bardzo lubię i nawet nie porównuję, która lepsza, która gorsza. Zawsze się w ten klimat, ni to z thrillera, ni to z horroru, dobrze wpasuję i czytam z wypiekami na twarzy, lub też ciarkami na plecach – jeśli lektura odbywa się późnym wieczorem. Tak było i tym razem.

Na pierwszy ogień poszedł „Statek śmierci” mocno już odległy w czasie, bo z 2013r. Nie obyło się bez napięcia podczas lektury i bez zakończenia, które dało mi mocno w kość. Odłożyłam książkę i nagle zrobiło mi się strasznie smutno i żal…

Małżeństwo z dwójką córek – bliźniaczek wraca z Portugalii na Islandię luksusowym jachtem. Nie byłoby w tym nic dziwnego, poza tym, że jacht po kilku dniach rejsu wpływa do portu bez ani jednej osoby na pokładzie. Co się stało z rodziną i załogą? Thora, poznana już w poprzednich tomach prawniczka, będzie musiała rozwikłać sprawę, gdyż poproszą ją o to dziadkowie dziewczynek płynących tym jachtem. Rodzice zabrali w podróż bliźniaczki, ale namłodszą, 2-letnią córeczkę zostawili z dziadkami. Dziewczynka nagle stanie się osowiała i smutna, będzie malować depresyjne rysunki i mówić dziwne rzeczy o swojej mamie. Tragedia jaka wydarzyła się na statku okaże się bardziej tajemnicza, niż ktokolwiek by przypuszczał, a my będziemy mogli ją śledzić w osobnych rozdziałach, równolegle do śledztwa Thory. Za wiele powiedzieć nie można, bo nie byłoby przyjemności z lektury.

A „Niechciani”? Właściwie już na początku wiemy, jaki będzie koniec, ale nie przeszkadza to w śledzeniu fabuły z wypiekami na twarzy. I ostrzegam, bo naprawdę można mieć ciarki na plecach, czytając książkę wieczorem..

W „Niechcianych”poznajemy m.in. pracownika państwowego ośrodka kontroli: Odinna, jego 11-letnią córkę Run, wychowanków domu opieki w Krokur, niejaką Aldis, która była tam pracownicą oraz jeszcze kilka istotnych postaci. W Krokur wydarzyła się wiele lat temu dziwna i tajemnicza historia: dwoje wychowanków udusiło się spalinami w samochodzie. Okoliczności zdarzenia są dość niejasne, dlatego ośrodek kontroli próbuje rozwikłać sprawę. Dodatkowo w trakcie „śledztwa” okazuje się, że  ówcześni właściciele domu opiekuńczego skrywali mroczną tajemnicę. Odinn przejmuje sprawę Krokur po zmarłej nagle koleżance z ośrodka, zaczyna miewać dziwne przywidzenia, a historia sprzed lat nagle zwiąże się bezpośrednio z życiem policjanta. Niesamowite zbiegi okoliczności, depresja po śmierci żony i niejasne wątki śledztwa sprawiają, że wszystko zaczyna przytłaczać Odinna, a jego córeczka musi odbyć terapię, ze względu na nękające ją koszmary i nie tylko….

Świetnie skonstruowane historie, wywołujące dreszcz emocji, wciągające przeogromnie, jednym słowem – wielbię Yrsę i polecam.

„Statek śmierci” (2013), „Niechciani”(2014), Yrsa Sigurdardottir, wyd. Muza.